Sommerloch noemen de Duitsers de periode in de zomer die ergens in juli begint en eind augustus weer ophoudt. Het zijn de dagen van stille gangen op kantoren en weinig actie op straat en plein.
Slome dagen waarop alles pufferig en traag wordt. Alleen direct boven het asfalt ontstaat enige vorm van activiteit: aanhoudende trillinkjes die zich vanuit het zwarte wegdek omhoog boren.
Het zijn de dagen waarop ook windturbines, hoe beschikbaar ook, wat trager lijken te worden. Uitzonderingen daargelaten zorgen vooral deze dagen ervoor dat de jaargrafieken van windparken eruitzien als een glimlach van oor tot oor, of anders gezegd “van januari tot december”, met een kuiltje in de zomer.
Een gelukkig toeval wil dat het ook precies deze dagen zijn dat zonnepanelen maximaal presteren. De jaargrafiek van een zonnepaneel is daarmee het tegenbeeld van windenergie. Je zou zelfs kunnen stellen dat zon en wind een perfect op elkaar ingespeeld stel vormen. En als het een keer niet zo is, dan is er nog altijd waterkracht en biomassa. Duurzaamheid en variatie….verrassend eenvoudig, verrassend effectief.
wbs
