Drie dagen per jaar zijn de Brabanthallen in Den Bosch gewijd aan energie, een echt bedrijfsgebeuren met veel representatieve mensen in grijs & blauw. Maar ook steeds meer `gewone’ mensen komen uit nieuwsgierigheid naar Noord Brabant om meer over zon & wind aan de weet te komen. En wie voor de windenergie kwam, als professional dan wel als burger, kwam niet bedrogen uit. Een hele hal met stands had met wind van doen, en zeker zo belangrijk was het windcongres dat dit jaar voor het eerst door Windunie, Raedthuys en Bosch en van Rijn was georganiseerd.
Een kleine tweehonderd mensen hoorden aan welke versnelling nodig is om de beoogde doelen voor wind op land en op zee te bereiken. Daarna werd de doorsteek gemaakt naar de kosten die de windsector moet uitgeven aan projecten die uiteindelijk niet doorgaan. De vraag werd voorgelegd hoe je het aantal tegenvallers zo beperkt mogelijk kan houden. Met wat voor campagne? Een afgewogen mix van een politieke lobby & burgers informeren zou het beste antwoord zijn.
Vervolgens werd de rol van burgers besproken. Niet de beïnvloedbare maar de groeiende groep burgers die bewuste keuzes maakt. Aan de lijst van modellen voor zelfopwekking werd de naam wisselstroom toegevoegd en werd er gesproken over de verschillende manieren waarop mensen kunnen deelnemen in windprojecten, variërend van obligaties tot aandelen. Meest prikkelend was het gegeven dat omzetting in aandelen een project een half procent duurder maakt, hetgeen aanzienlijk goedkoper dan het goedkoopste alternatief!
Daarop volgden tips bij het zelf ontwikkelen van een windproject. 1: hou de regie in eigen hand, 2: laat je de kaas niet van het brood eten. Het moet op die tweede tip zijn geweest dat iemand in de zaal opstond om te vertellen dat hij een eigen windpark in Flevoland had, waar hij zeer trots op was. Het was zijn bijdrage aan een schonere wereld en als beloning at hij dagelijks een broodje kaas. Minder tevreden was de stem vanachter uit de zaal, die meedeelde dat mensen niet langer alleen maar consument willen zijn. Ook bij de beschouwing over Energieakkoord kwam het idee van zelflevering terug en struikelde de discussie bijna over het woord `postcoderoos’. “Wat kunnen we hier mee? Vertegenwoordigd zo’n viercijferige postcode met aanliggende postcodes niet een veel te klein gebied?” De door niemand bestreden conclusie luidde dat zonne-energie ermee vooruit kon maar windenergie niet. Zo passeerden op één middag alle actuele thema’s rond windenergie de revue.
Ter afsluiting kregen we nog een drankje. Een man uit Friesland die bij mijn tafeltje kwam staan vertelde bij het zien van de naam Kennemerwind dat hij in zijn woonplaats ook een energie vereniging wilde oprichten. “Meteen doen,” zei ik voordat ik zijn verhaal goed en wel had aangehoord. Het is een antwoord dat ik ieder ander ook gegeven zou hebben, want er gebeurt niet alleen verschrikkelijk veel, het wordt ook steeds interessanter om de volgende stap mee te maken. Raedthuys tekende voor drie jaar hoofdsponsorschap. U, beste lezer, hebt in ieder geval tot herfst 2015 de tijd om het zelf een keer mee te maken.
